به نام خدا
با عرض سلام و وقت به خير بايد بگم كه اين احاديث رو خيلي شنيده بودم ولي من باب تذكر و ياد آوري از مطرح شدن آنها توسط جنابعالي تشكر مي كنم.
اما حقير معتقدم كه درسته حب حضرت علي، انسان را از آثار گناهانش محفوظ مي دارد يا در اثر ريختن قطره اشكي حتي به اندازه ي بال مگسي و يا حتي تباكي بر مصائب امام حسين(ع)، بهشت بر شيعيان واجب مي شه اما اين احاديث در مورد كساني هست كه از خوف خداوند ميلي به گناه ندارند و شايد برخي مواقع به واسطه ي غفلت يا جهل مرتكب گناهي مي شوند. كه در اين صورت به واسطه ي توبه و اظهار ندامت گناه آنها بخشوده خواهد شد آن هم گناهي كه حق الله باشد و نه حق الناس.
با سپاس فراوان و التماس دعاي فرج
آقاي آخوند از آقاي نخودکي خواست که او را موعظه کند. آقاي نخودکي گفت: مرنج و مرنجان، آقاي آخوند گفت مرنجان را فهميدم يعني کسي را اذيت نکنم. ولي مرنج يعني چي ؟ چطور ميتوانم ناراحت نشوم؟مثلا وقتي بفهمم کسي مرا غيبت کرده يا فحش داده چطور ميتوانم نرنجم؟! آقاي نخودکي گفت: علاج آن است که خودت را کسي نداني. اگر خودت را کسي ندانستي ديگر نمي رنجي.
