سلام

اگرچت يا اينترنت تنها نقش واسطه را داشته باشد و سپس از راه طبيعي و با تحقيقات کامل شناخت واقعي از هم حاصل گردد اشکالي ندارد . ولي معمولا اين ارتباط ها بر اساس احساسات صورت مي گيرد و با توجه به شرايط خاص دوران جواني، بسياري از اين عشقها منشأ شهواني دارد و جزء عشق هاي پايدار و حقيقي محسوب نمي شود، بلكه عشقهاي مجازي است.

در علاقه هائي كه از روي احساسات و عواطف صورت مي گيرد انسان قدرت انتخاب خودش را از دست داده و به هيچ چيز و هيچ كس ديگري فكر نمي كندو سعي در به دست آوردن آن چيز دارد و حالا به چه قيمتي، بماند .و هيچ وقت هم به عواقب كار فكر نمي كند. اما افرادي كه علاقه آنها از رو منطق وعاقلانه هست دست به تحقيق مي زنندو در صورتي كه نواقصي را ديدند از خواسته خود دست مي كشند.

پس مي توان نتيجه گرفت افرادي كه بر اساس تحقيق و شناخت دست به انتخاب مي زنند و علايق آنها همراه با آگاهي است امكان پايداري علايق آنها نسبت به يكديگر بيشتر است، ولي افرادي كه با يك نگاه و يا با يك حرف عاشق مي شوند و چشم بسته تحت تاثير يك سري از حرفها مي شوند مسلما دچار شكست مي شوند و ممكن است هيچ وقت امكان جبرانش وجود نداشته باشد.

پسر ودختر قبل از اينكه همديگر را كاملاً بشناسند و درباره اخلاق، افكار و خانواده‏هاى يكديگر فكر كنند و نيز از نظرات خانواده‏هايشان با خبر شوند، نبايد رابطه عاشقانه داشته باشند تا بهتر بتوانند عيب‏ها و نقص‏هاى يكديگر را تشخيص دهند و تصميمشان براى ازدواج، از روى احساس نباشد.