می خواستم تقدیمش کنم ولی دیدم ارزشی نداره،برگ سبزی است...یا شاید هم برگ خشکی که می ره زیر پا و له می شه و فقط صدای خورد شدنش.../به هر جهت تقدیم به دل خودم می کنم بلکه تکانی بخورد و...
عشق به پایان رسید               خون تو پایان نداشت

وابستگان عشق...

و اما عشق

و امشب من برایت می نویسم     عشق پایانی ندارد       سر شوریده ام جز یاد تو آهنگی ندارد

و اما شب

چرا امشب خموش است          ساکت است              سرد است

ولی ماه در آسمانی که مال توست می درخشد

و اما ماه

و من در حسرت دیدار آن ماه ی که هر شب می درخشد توی قلبم

و اما قلب

همان قلبی که امشب می خورد زخم

وآیا هست مردی که مرهم گذارد روی این زخم

واما مرد

در کمیابی است این مردانگی           وامشب می برند با خود ناموس این مردانگی

و تو در کوچه می گشتی خمیده    به دنبال مردی             و می برد آن مرد را نامردی

و اما نامرد

ومی زد عشق را نامردی                    وفریادی نمی آمد زمردی

واما فریاد

چه خوش صوتی است این فریاد        و اشکم داد زد امشب به فریاد

و اما اشک

همان هستی من                                  در تجارتخانه دل

که هر روزش خریدارم                        به سیمی یا زری یا آهی از دل

واما آخرین دل

دلم امشب شکست است            وناموس خدا چشمانش بسته است

و گلهایش همه پژمزده هستند      ولی بر عشق تو وابسته هستند
..................................................

گرگی گرسنه را در مرتعی گذر و بر استری نظر افتاد.خواست بحیلتی او را بیفکند و طعمه خود کند، رو بدو آورده سلام کرد و استر پرسید که تو کیستی و در پی چیستی.گفت من یکی از حکمای یونان و در علم ابدان سر آمد دورانم چنانچه مزاج هر گیاهی را دانم و علاج هر مرضی توانم.از آنجا که ادای شکر این نعمت را در مداوای ضعفا دیده و ضعف قلبی در تو مشاهده گردیده بعلاج سوء مزاجت حاضر آمدم.اگر بر زمین نشینی تا دستی بر دلت گذارم و ضمادی برءالساعه بکار برم،مرض چوعت مقطوع شود و هرگز از پی آب و علف در معرض تلف بر نیائی.

چون تو را بهر شکم در پا گل است                           پاره کن آنرا که پابند دل است  استر مقصود او را دریافت و گفت،راست فرمودی علاوه بر طبابت در علم فراست هم معجزه نمودی تا مضمون اتقوا من فراسه المومنین(از ذکاوت مومن بترسید،چون او با نور خدا می نگرد) را بکار بندم.اکنون که در معالجه ام قدم رنجه فرمودی در تشخیص مرض دقتی کرده سر بزیر آور و نبض دستم را نیکو بگیر.

و در زیر دستم نیز تب خالی است که مشاهده آن خالی از استدلال نیست.گرگ سر بزیر آورد و استر دست بلند کرد چنان لگدی بر وی زد که سر و گردنش در هم شکست.پس از دوستی غرض آمیز بپرهیز و از دشمنان دوست نما بگریز که زهر در طعام دارند و دانه در زیر دام.

از صیادی بشنو آواز طیر                         مرغ ابله می کند آنسوی سیر

اینچنین کس گر زکی مطلق است                  چونش این تمیز نبود احمق است

خانه دیو است دلهای همه                             کم پذیر از دیو مردم دمدمه

بی غرض نشنیده ام از خاص و عام                  ای برادر من سلامی و السلام

ریاض المحبین مرحوم عارف نامی میرزا رضا قلی هدایت       (بدون شرح)

تو مرا یاد کنی یا نکنی من به یادت هستم ()